Het Nederlands elftal voor de wedstrijd tegen Zweden: Chadwick (coach), Bouvy, Göbel, Wijnveldt, De Groot, Van Breda Kolff, De Korver, Feith, De Wolf, Lotsij, Vos, Ten Cate en Hischmann (NVB)

Over ... voetbal op de Spelen van 1912

Het scheelde niet veel of op de Spelen van 1912 was er helemaal niet gevoetbald. Het Zweeds Olympisch Comité vond voetbal niet zo wijd verspreid dat het op de Spelen thuishoorde. Uiteindelijk zwichtte de bond onder druk van tal van Europese landen. Veertien landen (allemaal uit Europa!) meldden zich aan. Daarbij ook Nederland, maar die deelname was lang onzeker. Een deel van het bestuur van de NVB was tegen en ook de pers suggereerde dat er geen sterk genoeg Oranjeteam kon worden afgevaardigd. De Nederlands Elftal Commissie adviseerde om wel te gaan en zo geschiedde. Nog voor het toernooi trokken België en Frankrijk zich terug, terwijl de inschrijving van Bohemen werd geweigerd. Zodoende verscheen er in Stockholm een elftal landen aan de start, die volgens het afvalsysteem het toernooi afwerkten.

TROUW - Waren onze voetballers wel goed genoeg? Kon bij verhindering van ervaren internationals als John Heijning, Lou Otten, Mannes Francken, Jan 'Het Kanon van Delft' Thomée en Nol van Berckel wel een representatief Oranje worden samengesteld? Het waren vragen die in 1912 voor de Olympische Spelen van Stockholm, in de couranten tot flinke polemieken leidden.

VOETBALLEGENDS (DEEL 1) - Mijn dag begint geheel in stijl met een bezoek aan het Olympisch Stadion van 1912. Het lijkt gesloten maar na een rondje om het stadion kom ik iemand tegen die me wel binnen wil laten. Geen spoor van wantrouwen, gewoon iemand die het leuk vindt dat er interesse getoond wordt voor dit historisch monument. Via de achteringang mag ik naar binnen en ga je gang maar! Ik loop even later over de atletiekbaan langs de tribunes, het is werkelijk een juweeltje. Er is heel veel hout gebruikt in het stadion, om de zoveel meter is er een steunpaal voor de overkapping van de tribunes. Niet leuk voor het publiek dat daar achter moet zitten maar het geeft een geweldige aanblik. Mede door twee robuuste stenen torens die op twee hoeken van het stadion staan heeft het wel iets weg van een kasteel. Het Nederlands Elftal had de eer om de eerste officiële wedstrijd in deze entourage te mogen spelen, magisch.

VOETBALLEGENDS (Deel 2) - Deze treinreis is een verhaal en avontuur op zich. Op zaterdag 29 juni staat de eerste wedstrijd tegen Zweden op het programma. Woensdagavond 26 juni vertrekt de trein om 21:00 uur met de eerste spelers vanuit Rotterdam, de rest zal onderweg opstappen. Dat moet kunnen zou je zeggen. Maar door oponthoud en tussenstops schiet het niet erg op (en toen was er nog niet eens een HSL). Bijkomend probleem is dat een restauratie ontbreekt zodat de spelers zelf maar voor eten en drinken moeten zorgen op de tussenliggende stations. Op een gegeven moment ontbreekt zelfs een aansluitende verbinding zodat de eerste wedstrijd in gevaar komt. Maar dat wordt door kordaat ingrijpen van de bondsvoorzitter verijdeld. Mensen van de sportpers (en de Nederlandse scheidsrechter Willing) die met dezelfde trein van Rotterdam vertrokken maar een andere route via Berlijn namen hadden een veel relaxtere reis en vonden het des te opmerkelijk dat ze het Nederlandse gezelschap onderweg in Zweden weer tegenkwamen. Het laatste stuk trouwens wel met slaapwagons en restauratie. Vrijdagmorgen 08:53 uur komt men toch redelijk uitgerust aan.

OLYMPISCH SPORTERFGOED - Ook in 1912 werd brons gewonnen, toen op de Spelen in Stockholm. In de wedstrijd om de derde en vierde plaats won Oranje van Finland met maar liefst 9-0! Nadat dit nieuws bekend werd in ons land, begonnen mensen spontaan het Wilhelmus te zingen. In Amsterdam trok een huldiging van de spelers enorme belangstelling. Een karavaan van maar liefst zestien auto’s reed de voetballers door de stad – nog zonder rondvaartboten dus.

Over ... Just Göbel

MEDISCH CONTACT -Toen Just Göbel in 1912 aan de Spelen mocht deelnemen, was hij pas een jaar de doelverdediger van het Nederlands elftal. Meteen in de eerste wedstrijd tegen gastland Zweden wist hij vlak voor tijd een strafschop te stoppen en daarmee een nederlaag te voorkomen. Vanwege de gelijke stand (3-3) kwam er verlenging waarin Nederland alsnog het winnende doelpunt wist te maken. In de halve finale verloor het team van Denemarken, waarbij het enige Nederlandse doelpunt door een Deen werd gemaakt; een eigen doelpunt dus. De wedstrijd om de derde plaats tegen Finland won Nederland met 9-0 en daardoor brachten de voetballers brons mee naar huis.

SPORTGESCHIEDENIS - Göbel maakte zoveel indruk dat het Dagblad voor Amersfoort tot in 1947 toe zijn daden roemde. ‘Het is een bekend feit, dat ons land veel goede doelverdedigers heeft gekend, maar de sympathieke Arnhemmer, die blijkbaar het keepen in het bloed zat, is wel de geniaalste van allen geweest.’ Ondanks zijn faam hield hij niet van enig vertoon, aldus het Dagblad: ‘Eens moest hij zich zelfs vermommen met een valsche baard en snor na één van zijn internationale wedstrijden’ Hij had ook Nederlands eerste voetbalprof kunnen worden, maar hij sloeg een Engels aanbod af, omdat hij wilde studeren.