Over ... Janus Braspennincx

RIJKE VLIJMENSE WIELERLEVEN - Zijn doopnaam was Adrianus, maar zijn roepnaam was Janus. En om hem niet te verwarren met zijn elf jaar jongere naamgenoot John Braspennincx (de koning der kermiskoersen en van de smokkelaars) kreeg hij de bijnamen 'Den Bras' en 'Ouwe Bras'. Zes jaar na 'Vlijmen' behaalt Janus Braspennincx als lid van de Nederlandse achtervolgingsploeg nog een zilveren medaille en wel op de Olympische Spelen van Amsterdam (1928). Met zijn ploegmaten Jan Pijnenburg, Jan Maas en Jan van der Horst – allen Brabanders; een unicum, zeker in een tijd dat er vrijwel alleen wielrenners van boven de grote rivieren werden geselecteerd voor grote internationale kampioenschappen – werd er na winst op de Zwitsers, Polen en Fransen in de finale nipt verloren van de Italianen.

Over de juiste spelling van de naam Braspennincx schijnen nogal wat misverstanden te bestaan. In het boek 'Olympisch Oranje' van Ton Bijkerk wordt zijn naam vermeld zonder de c voor de x. Die blijkt er toch echt wel te moeten staan. Er zijn ook versies van zijn naam met kx of zelfs ckx. Volgens de geboorteakte uit de Burgerlijke Stand van Zundert werd op 5-3-1903 in Wijk B nummer tien Adrianus Jacobus Braspennincx geboren als zoon van Petrus Braspennincx en Johanna Vissenberg. De vader was bij de geboorte van zijn zoon 54 jaar en arbeider. Hij kon de akte niet ondertekenen: 'wegens onkunde niet te kunnen schrijven'. Op 4-1-1932 trouwde Janus met de 22-jarige Trinet Juliana Hereijgers. Als beroep staat Wielrenner vermeld. Dat huwelijksfeest had over belangstelling (ook in de media) niet te klagen. Het Polygoon-journaal was er bij (zijn de beelden er nog?). En de kranten pakten fors uit, mede omdat het koppel Pijnenburg/Braspennincx enkele dagen eerder de Zesdaagse van Brussel had gewonnen. Pijnenburg was getuige bij het huwelijk van zijn koppelgenoot. Overigens was Ton Bijkerk niet de eerste in een lange rij die de letter C miste. Daar 'bezondigde' men zich ook in 1932 al massaal aan.Hoewel bladen als Privé en Story in 1932 nog niet bestonden hadden die bladen in onder meer de Sumatra Post een aardige voorganger. Een verslaggever reisde helemaal af naar Zundert.

Over ... Piet van der Horst

WIKIPEDIA - Piet van der Horst was een Nederlands wielrenner. Hij nam eenmaal deel aan de Olympische Spelen en won bij die gelegenheid één medaille. Op de Olympische Spelen van 1928 in Amsterdam won hij, samen met Janus Braspennincx, Jan Pijnenburg en Jan Maas, een zilveren medaille bij het onderdeel 4 km ploegenachtervolging op de weg. Ze verloren de finale van Italië met een verschil van 15 meter.

Over ... Antoine Mazairac

WIKIPEDIA - Antonius Hendricus ("Antoine" of "Toine") Mazairac was een Nederlands wielrenner. Hij haalde zijn grootste successen als amateursprinter. Driemaal won hij een medaille tijdens wereldkampioenschappen: in 1923 werd hij 2e, in 1926 3e en in 1929 werd hij wereldkampioen. Tijdens de Olympische Zomerspelen 1928 in Amsterdam won hij de zilveren medaille. In de finale werd hij verslagen door de 20-jarige Fransman Roger Beaufrand. Antoine Mazairac was naast zijn wielercarrière actief als gemeenteambtenaar. Later werd hij automonteur en garagehouder in Bergen op Zoom. In 1966 maakte hij tijdens een wielerwedstrijd voor veteranen in Duitsland een zware val. De volgende dag overleed hij aan een schedelbasisfractuur.

Over ... Jan Pijnenburg

WIKIPEDIA - Jan Pijnenborg, bijgenaamd: Kanonbal en De Pijn, was een Nederlands wielrenner, die in de jaren '30 vele successen behaalde op de baan. Als amateur won hij in 1928 een zilveren medaille op de ploegenachtervolging tijdens de Olympische Spelen in Amsterdam. Daarna werd hij professional. Jan Pijnenburg werd vooral bekend door de meer dan 300 overwinningen die hij behaalde tijdens koppelkoersen, eerst samen met Janus Braspennincx en later met Cor Wals. Hij nam afscheid op 8 september 1940 in 's-Hertogenbosch met een wedstrijd tegen Gerrit Schulte. Daarna exploiteerde hij tot 1975 een restaurant in Tilburg.

Jan Pijnenburg behoort ongetwijfeld tot een select rijtje van illustere Brabantse sporthelden. Hij was bij iedereen bekend en had mooie bijnamen als Jan Kanonbal en Koning der Zesdaagsen. Zelfs de moeder van Martien Veekens, die ons op het spoor zette naar de geboorteakte, werd in zijn jonge jaren al geconfrontreerd met het fenomeen: Mijn moeder sprak bij het tonen van haar foto op de fiets altijd van: "Jan Pijnenburg door de bocht". Maar eigenlijk bestond er helemaal geen Jan Pijnenburg. Toen Pijnenburg in het huwelijk wilde treden kreeg hij van de burgerlijke stand te horen dat zijn familienaam officieel Pijnenborg was, maar hij was toen al zo bekend dat hij zijn naam ongewijzigd liet.

THUIS IN BRABANT - In augustus 1923 liet Pijnenburg zich registreren als lid van de toenmalige Zuid-Nederlandsche Wielerfederatie. Het werd een onstuimige start: de eerste drie wedstrijden won hij meteen maar. Zo ging het door. In 1924, nog steeds nieuweling, werd hij de Brabantse koning van de zandbanen. Ook proefde hij het geluk enkele malen te mogen rijden - en winnen - op de hem dierbare TWEM-baan, de Tilburgsche Wieler- en Motorbaan. Een jaar later debuteerde hij met Pasen als amateur op deze baan. Hier bleek zijn veelzijdigheid: winnaar van de sprint en de achtervolging. Zijn wereld werd geleidelijk groter, dat wil zeggen eerst buiten de eigen provincie, tot Rijswijk en Heerlen. Jan Pijnenburg werd een geliefd renner, die zondag aan zondag ergens aan de start kwam. Dat hij langer amateur bleef dan verwacht kon worden, kwam omdat in 1928 de Olympische Spelen zouden worden gehouden, nog wel in eigen land. Samen met Jan Maas, Janus Braspennincx en Piet van der Horst behaalde hij de zilveren medaille op het onderdeel ploegachtervolging. Na kort onafhankelijke te zijn geweest, in welke hoedanigheid hij sprintkampioen werd, werd hij in 1929 beroepsrenner.

Hans Verheijen uit Eindhoven is een verwoed liefhebber én verzamelaar van de wielersport. Een apart onderdeel van zijn verzameling is de sectie bidprentjes. Vaak geven zij een treffend beeld van het leven. Verheijen stuurde ons de prentjes, die betrekking hebben op Olympische wielrenners.